Jak rozumieć niewypłacalność?

Niewypłacalność to sytuacja, kiedy:

• dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych lub
• zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

Przyjmuje się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

Przyjmuje się również, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

Są to tzw. domniemanie prawne wzruszalne, które można obalić dowodem przeciwnym.

Wniosek o ogłoszenie upadłości należy złożyć w ciągu 30 dni od powstania stanu niewypłacalności.  W spółce obowiązek złożenia wniosku spoczywa na każdym, kto ma prawo do prowadzenia spraw lub reprezentowania spółki. Wniosek można złożyć niezależnie od zasad reprezentacji dłużnika.

Niezłożenie w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości wiąże się z negatywnymi konsekwencjami, w tym osobistą odpowiedzialnością za zobowiązania, odpowiedzialnością karną czy możliwością orzeczenia zakazu prowadzenia działalności.

————

Foto: https://pixabay.com/